Stel, je hebt vermogen, en een doel voor later en je komt er niet toe om te beleggen.
Of, je bent wel degelijk bezig met het vermogen maar ziet voortdurend beren op het pad.
Heb je een doel, en een beleggingshorizon van meer dan 5 jaar en je belegt niet, dan koop je in feite comfort, ofwel troost, om geen geld te verliezen.
Comfort kan zo maar 3 á 4% per jaar kosten.
Indien je als belegger voldoende liquiditeiten bezit om aan al je lopende verplichtingen te voldoen, waarom zou je je geld voor later dan 'uit de markt' willen houden? Dat is duur!
Zet je geld aan het werk. Spreid de risico's (specifiek risico, marktrisico) en zorg dat je niet met geleend geld belegt of investeert en dat de lopende kosten te betalen zijn. Te behalen rendementen zouden moeten worden gecorrigeerd voor onrust en bezorgdheid in plaats van alleen te corrigeren voor marktrisico en specifiek beleggingsrisico.
Die correctie voor onrust & bezorgdheid noemen we de 'behavioural gap' van het rendement.
Bron 'behavioural gap': Davies, Greg B. 2013. Overcoming the cost of being human (or the pursuit of anxiety adjusted returns)
Hoe is die 'behavioural gap' te dichten? Door emoties uit te sluiten en rationeel je plannen door te voeren. Dat is lastig. Een adviseur kan hierbij helpen. Zolang de korte termijn 'pain' of 'gain' het maar niet steeds wint van de lange termijn doelen die je stelt.
Wellicht is uitbesteden van te beheren vermogen nog beter om de eigen emoties te beteugelen. Een goede vermogensbeheerder kan coachen, d.w.z. als poortwachter dienen tegen overhaaste beslissingen. Neem bij vragen contact op via de contactpagina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten