Woensdag 10 december was er een geinig item bij Eva in het programma: een kersthit creëren met behulp van AI. Eén van de angsten van de muziek makende sector is dat men brodeloos wordt als luisteraars niet meer kunnen horen of een nummer door een mens of door kunstmatige intelligentie is gemaakt.
Mijn stelling is dat de unieke artiest zich nog steeds zal onderscheiden.
Laten we eerst kijken (niet luisteren) waar we nu al circa 70 jaar tegen aanlopen.
We worden in golfbewegingen overspoeld met middelmatige kopiëen van populaire liedjes. De meest ergerlijke copy-paste nummers zijn rapnummers van o.a. Nederlandse rappers die zich Amerikaanse getto rappers wanen. Zij dreunen een rukverhaal op rijm op en maken een sfeertje dat niet hun leven is, maar wel zo moet overkomen. Waarom zo negatief? Nou, de originele rappers en hiphoppers brachten iets nieuws (vandaar origineel) en dat is te prijzen. Maar een ritme jatten, een sample misbruiken, een laagland zweem eroverheen en een Nederlandse bankrekening in plaats van een Amerikaanse account spekken vind ik geen cultuur.
De zanger van het Nederlandsche levenslied, ook zo’n drama van knip en plakwerk op een afgesleten onderbuik deuntje. Je zet de TV aan, of je bezoekt niets vermoedend een festival, en ja hoor, je staat naar een melige menigte te loeren die met een volkszanger mee staat te blèren.
En helaas moet ik juist Hazes sr. gebruiken om aan te geven wat ik er matig aan vindt: leen een lekker deuntje uit Frankrijk, bedenk een simpel liefdesverhaal of een drama en pak je rijmwoordenboek. Nu vind ik Hazes overigens vrijwel de enige topper in dit genre. Wat moet je met F. Duits, W. Kroes en het gele zwembroekje? Of een jongere garde met plakplaatjes. Of een jongere generatie met zielig gezicht (een engelbewaarder.. nou laat maar).
Zouden zij beter een kopie van het gemiddelde genre kunnen creëren dan AI? Natuurlijk niet. De deuntjes hebben allen dezelfde stijl want de kassa moet rinkelen, want het publiek, de massa moet in beweging komen. Als je ziet dat Vandaag Inside in no time de zaal in polonaise had met dat debiele “Koekkoek” dan weet je dat zo’n ‘kraker’ te programmeren is. Niets origineels, geen kunst.
Niet AI die een keuze uit een database mengt met een andere set nummers uit een database komt met iets nieuws. Die komt hooguit met een variant van het reeds bestaande palet aan mogelijkheden.
Nee, juist een uniek persoon met een eigen levensloop en eigen vertakkingen in de hersenschors komt met iets nieuws. Dat heet creëren, dat is kunst. Daar is nog steeds een dankbaar publiek voor. Ja, voor kikkerland rap en voor levenslied rijmelarij is ook een groot publiek. En dat mag.
Het vrezen dat er met AI middelmatige muziek wordt gemaakt, is raar. Want dat is er al in overvloed. De vrees dat unieke artiesten brodeloos worden, is ook ongegrond. We moeten vooral de kracht van de menselijke creativiteit niet onderschatten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten