Een van mijn expertises is selectie van fundmanagers en vermogensbeheerders. In het woud van feiten en statistieken, identiteit en imago, talent en passie, presentaties en meningen ben ik altijd op zoek naar zaken die er positief uitspringen, maar ook naar een eventuele dissonant. Dit kan zomaar de drogma zijn. Laat ik een recent voorbeeld gebruiken uit het naderende pensioenakkoord.
Lees ik in het FD van 8 juni dat het met het nieuwe pensioenakkoord op alle onderdelen beter wordt. Dan moet ik bekennen dat ik even een soort opluchting voel. Na zo'n bevestiging. Want die pensioendiscussie was lang en blaartrekkend, en de uitkomst leek mij een wankel compromis. Waar het kabinet pas na de onderhandelingen luchtig meldden dat ze plots een meevaller hadden en - dat dacht ik dan - misschien meer hadden kunnen bieden om de zorgen om het pensioen te verlichten. Bovendien, er wordt met handjeklap een arbeidsmarkt vraagstuk ingerommeld (AOV) en de premier roept nog even dat de pensioenleeftijdsafspraken uit 2012 hysterisch waren. En we hebben het er maar niet over dat een ledenparlement van het FNV het eerst moet goedkeuren. Alsof heel Nederland van de vakbond is. Als deze afspraken nu dan maar wel echt gunstig en houdbaar zijn.
O.k., op alle fronten een verbetering, zegt het zwaargewicht. Maar over wie hebben het dan eigenlijk? Ah, de voorzitter van de SER, Mariette Hamer, PvdA-er uit vroeger tijden. De moed zakt me in de schoenen. Een politicus. In dat geval kun je zo'n oordeel natuurlijk niet serieus meer nemen. Niet omdat ze van een bepaalde ideologie is, maar omdat zij politicus is (geweest) dus macht als instrument gebruikt om een gewenst doel te bereiken. De waarheid blijkt zelden een geschikt middel hiervoor. Ook mevrouw Jorritsma van de VVD of bijvoorbeeld Maxime Verhagen van het CDA zouden voor mij personen zijn - ongeacht haar of zijn betrouwbaarheid privé, en hun geschiktheid zakelijk - waaruit geen loepzuivere mening verwacht mag worden. Hun interview dient een doel, is dus gekleurd.
Voor zuiverheid zou je een oordeel van een wetenschapper hoger aan kunnen slaan. Mits geen tunnelvisie en niet teveel eigen belang. Ook het vak van waarheidsvinding limboot wel eens met de objectiviteit.
Tijdens het programma Collegetour roemde Peter Panne(n)koek een paar collega's in zijn vakgebied. Peter vond caberetier Daniël Arends bijvoorbeeld conceptueel heel sterk. Van hem zou de zinsnede zijn dat een mening niet telt als die van iemand afkomstig is die belang heeft bij die mening.
Mag ik journalisten, analisten en opinieverspreiders daarom verzoeken hun beste beentje voor te zetten om alert te zijn op drogma's, dus op meningen van mensen die belang hebben bij die mening.
Misschien zegt u, ja hè, hè..
Echter, dit is wat anders dan een mening van een feit onderscheiden (ook heel belangrijk) en zogenaamde feiten op waarheid controleren (fact checking). Let dus op dat ook drogma's in de kiem worden gesmoord! Dank u.
p.s. Oók benieuwd naar de timing en het advies van de commissie Rekenrente o.l.v. dhr. Dijsselbloem?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten